Τετάρτη 29 Οκτωβρίου 2008

'Ηρθαν μαζί

Ήρθε ένας άγγελος στην πόρτα μου εχθές
με το ‘να χέρι απλωμένο
στ’ άλλο αγκάθια…
το βλέμμα του δε με κοιτά
στοργή κι αγάπη αναζητά
γιατί άθελά του
δυο σπαραγμούς μου κάρφωσε στα μάτια...


Ήρθε ένας άγγελος στην πόρτα μου εχθές
με το ‘να χέρι του ζεστό
στο άλλο χιόνι…
με βλέμμα καθαρό κοιτά
συγνώμη και πνοή ζητά
παραληρεί…
«το καθήκον μου ματώνει…»


(Στους δύο ανθρώπους που άλλαξαν τη ζωή μου την ίδια μέρα
Ο ένας ερχόταν προς τα ‘μένα, κι ο άλλος έφευγε…
Η ζωή ξέρει να κρατά τις ισορροπίες!)

3 σχόλια:

ΚουκουΒάγια είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΚουκουΒάγια είπε...

Όταν ματώνει το καθήκον τι γεύση αφήνει?

koukou-Βάγια

argentina είπε...

Μια ανατριχίλα αφηνει.... Υποτακτική!
Μια ανατριχίλα υποτακτιή και χώρο αφηνει...!
εσυ ξερεις....