'Ατιτλο

Προσπερνώ και κοιτώ
της ψυχής το κενό
Το μεγάλο
Δαχτυλάκια μωρού
στο κλαβιέ της ζωης
πως να βάλω;

Θέλω άστρα χρυσά
Θέλω μάτια κλειστά
Ένα αθώο φιλί
Μια αιώνια στιγμή

Παίρνω λίγο απ’ το φως
των ερώτων που μέσα μου ζούνε
Με μια ανταύγεια φυγής
μες στο ροζ της αυγής να κρυφτούνε

Δωσ’ μου μια σου πνοή
Την ημέρα να σώσω
Δωσ’ μου ένα σου δάκρυ
Μια ψυχή να λυτρώσω

Μία νότα να κλέψω κρυφά
απ’ της ματιάς σου το πιάνο
Στο απέραντο μπλε τ’ ουρανού
μια βουτιά για να κάνω

Φτάνει μια σου ματιά
Την ελπίδα να ψάξω
Φτάνει μία σου λέξη
Τη ζωή μου ν’ αλλάξω